Gesprek met een Spaanse klant.
Hoe gaat dat eigenlijk ? Een gesprek met een Spaanse klant. Eerste voorwaarde is dat je Spaans spreekt. Want als je de taal niet spreekt is een gesprek niet eens mogelijk. In Spanje spreekt helemaal niemand Engels. Behalve die paar Spanjaarden die voor de grote internationale bedrijven in Madrid en Barcelona werken. Zelfs Spaanse docenten die Engelse les geven zijn hopeloos.
In Spanje nemen ze heel anders dan in Nederland de telefoon op. Als ik wordt gebeld door een Spanjaard dan zegt de beller bijna nooit zijn naam. Dat moet ik dan maar gaan raden.
Laatst werd ik heel enthousiast gebeld door een bevriende Spaanse bankdirecteur. Zonder zich voor te stellen zei hij heel enthousiast : hallo Harold hoe gaat het met jou, alles goed ? Ik had echt geen idee wie ik aan de lijn had dus ik vroeg heel voorzichtig met wie ik eigenlijk sprak. Toen bleek het Francisco mijn vriend van de Spaanse bank LaCaixa te zijn. Francisco zei dat hij zich niet had voorgesteld omdat hij er van uit ging dat ik zijn stem wel zou herkennen. Op dat moment had ik zijn stem even niet herkent.
Blijkbaar als je iemand kent dan zeg je je naam niet als je gaat bellen. Nou is Francisco niet echt een vriend, ik ken hem heel goed en als ik bij hem op kantoor kom, zitten we altijd gezellig bij te kletsen. Maar in Spanje ben je vaak al een vriend als je iemand een keer gezien hebt.
Regelmatig wordt ik gebeld door Spaanse klanten die mij al jarenlang kennen en alleen maar zeggen door de telefoon : Harold ben jij het ?? Harold Harold ben jij het echt ??? Nou kun je van mij niet verwachten dat ik alle stemmen ken van honderden van mijn Spaanse klanten. Dus meestal weet ik echt niet wie ik aan de lijn heb. Als ik dan voorzichtig vraag met wie ik spreek dan krijg ik te horen met José of Pepe of Tony of Miguel. Dat maakt het allemaal nog moeilijker want in Spanje heet iedereen Jose. Pepe, Tony of Miguel.
En om het nog ingewikkelder te maken, ik heb meerdere klanten met dezelfde naam. Dus ik heb bijvoorbeeld een Jose uit Valencia en een Jose uit Teruel en een Jose uit Castellón. Dus is moet altijd maar raden wie ik aan de lijn heb, terwijl ik maar net doe alsof er niks aan de hand is. Belangrijk als die maar een goed dikke bestelling bij mij doet.
Dankzij de technologie heb ik dit probleem redelijk opgelost, want ik zet meteen de namen in mijn telefoon. Als dan een bekende klant mij belt, zie ik wie het is. Op zo ´n moment speel ik het spelletje mee en zeg dan niet dat ik nummerherkenning heb, nee ik zeg dat ik zijn stem herken en reageer met : wat leuk dat je mij belt José. En José is ook weer blij dat ik zijn stem heb herkend.
Mijn klanten krijgen van mij een eigen “nickname ” in het Spaans heet dat “apodo “. Als een klant uit Toledo komt, dan noem ik hem Miguel Toledo. Een andere klant die noem ik bijvoorbeeld José Zaragoza. Voor mij is dat wel makkelijk, want dan weet ik tenminste waar ze vandaan komen. Anders moet ik dat allemaal gaan raden.
Gisteren werd ik door een klant gebeld en op de display van mijn telefoon stond José Zaragoza . Enthousiast nam ik de telefoon op en zei : Hola José que tal ? Como va la cosa en Zaragoza ? Hallo Jose, hoe gaat het ? Alles goed in Zaragoza ? José is natuurlijk helemaal blij want ik herken zijn stem, weet zijn naam en ik weet waar hij vandaag komt.
Nou die relatie met mijn Spaanse klant kan niet meer stuk.