Een buitenlander in Spanje

Een buitenlander heb ik me nooit gevoed in die 30 jaar dat ik in Spanje gewoond heb. Ik ben altijd met de Spanjaarden omgegaan alsof ik een van hun was. Verder voel ik me ook zo geaccepteerd als een van hun.  Ik heb een Nederlands accent en ik maak fouten in de Spaanse taal maar nooit heeft iemand mij uitgelachen.

Regelmatig heb ik moeite met de vier verschillende verleden tijden die de Spaanse taal heeft. Elke verleden tijd heeft eigen regels en daar wordt ik af en toe niet goed van. Daarom heb ik maar besloten om in twee verleden tijden te gebruiken en de andere twee leg ik aan de kant.

Omdat ik er niet Spaans uit zie, word ik  vaak voor een buitenlander aangezien. In Mallorca voor een een Duitser en in Madrid voor een Engelsman. Bijvoorbeeld op Mallorca zijn zo ongelooflijk  veel Duitsers dat je ze overal tegenkomt.  Als ik een hotel, bar, restaurant of winkel binnenloop wordt ik meteen in het Duits aangesproken. Stap ik een hotel binnen in Madrid dan spreekt het personeel van de receptie mij aan in het Engels.

Voor mijn eigen bedrijf heb ik zo´n beetje heel Spanje bezocht. Zeg maar van noord naar zuid en van oost naar west. Zelfs bezocht ik klanten in kleine dorpjes ergens in the middle of nowhere. Van een paar kilometer afstand zagen de bewoners al dat ik een buitenlander was. Als ik dan mijn mond opengedaan had, waren de dorpsbewoners helemaal stomverbaasd dat ik vloeiend Spaans spreek. Omdat ik de taal spreek, heb ik eigenlijk nooit een afstand ervaren. Daarom voelde ik mij overal waar ik kwam in Spanje geaccepteerd. Het geheim is dat je gewoon de taal moet beheersen.

Voorwaarde is wel dat je geen gekke dingen moet zeggen. Bijvoorbeeld als het onderwerp corruptie ter sprake komt, moet je niet gaan zeggen dat Spanje fout bezig is en dat in Nederland alles beter is. Zulke domme dingen mag je wel denken maar moet je nooit zeggen. Corruptie is natuurlijk wel een pijnlijk onderwerp waar de bevolking alles over weet en de frustratie is dat het moeilijk de kop in te drukken is.

Je hoeft je geen buitenlander in Spanje te voelen, niet alleen als je de taal spreekt vooral als je een liefde hebt voor de mensen, de gewoontes, het land en natuurlijk de Spaanse keuken.

Dat komt echt alles wel goed !